Islas Galapagos
18 juli 2013 - Galapagos Islands, Ecuador
Ola Todos!
Daar is tie dan, mijn eerste reisverslag van mijn avonturen in Zuid-Amerika. Achter de niet al te snelle computer vanuit het prachtige Ecuador. Laten we beginnen bij het begin...
Eenmaal op Schiphol aangekomen, was de tijd dan toch echt aangebroken om paps en mams gedag te zeggen. Dit viel me uiteraard niet mee! De dubbele gevoelens van enthousiastme en toch een beetje verdriet gaf een raar gevoel in mijn buik. En daarnaast is vliegen ook niet een van mijn favoriete bezigheden... Gelukkig heb ik zeker de helft van de reis lekker geslapen op een paar pilletjes van de dokter en wist een Fin naast mij nog wel leuke verhalen te vertellen. Het is echt prachtig landen daar in Quito (Hoofdstad van Ecuador). Midden in de vallei tussen alle mooie bergen. Waarop de Fin ook een leuk verhaal wist. Dit zou namelijk een van de moeilijkste landingsbanen ter wereld zijn waarbij piloten een speciale cursus gevolgd moeten hebben... Ahum. Bedankt. Ik was blij dat ik dat niet vooraf wist!
Die nacht heb ik in Quito doorgebracht in hostel Jhomana. Beetje primitief, maar prima voor 1 nachtje. Het viel me trouwens wel op hoe makkelijk het is om alleen te reizen. Natuurlijk zat ik hier in het begin ook wel een beetje over in. Maar als ik zie hoeveel mensen je willen helpen! Echt super vriendelijk volk. Je moet niet verwachten dat het op jouw tempo gaat, maargoed. Het is toch vakantie. Het enige wat wel een aardig tempootje heeft zijn de taxi's daar. Pfff ik dacht dat ik in Thailand al het een en ander had meegemaakt. Maar dit is net zo erg! Ze kennen hier het "stay in your lane" principe, althans, daar lijkt het op, en halen in waar maar in te halen valt. De kilometerteller is niet echt belangrijk. Ik heb al bij 2 verschillende taxi's gezien dat deze kapot is. Tot nu toe is mijn 1e indruk van Quito een beetje armoedig. Het is een grote stad op een grote berg. Veel huizen onafgemaakt en het geeft een beetje een arme indruk. De sfeer is echter heel gemoedelijk. Ik voelde me er wel gelijk veilig.
Dit was gisteren. Vandaag stonden 2 vluchten op de planning. Van Quito naar Guayaquil en daarna gelijk door naar de Galapagos Eilanden. Na een wilde taxi rit kwam ik weer aan op het vliegveld van Quito. Om te reizen naar de Galapagos Eilanden worden er speciale controles uitgevoerd. Zo worden je koffers extra gecheckt en moet je een speciale voucher kopen. Ook word je er meerdere malen op geattendeerd dat alle aandacht gevestigd moet zijn op het behoud van de natuur. Wat ook logisch is. Ik moet zeggen toen ik aankwam op Isla Baltra dat ik de natuur hier anders had verwacht. In mijn hoofd had ik een soort groene vochtige indruk met veel bomen ed. Het was eerder dor, droog en kaal met veel cactussen. Dit veranderde wel naarmate ik verder het eiland op ging. Tijdens het kleine overtochtje met een bootje werd ik al verwelkomt door de Blauwvoetgent, een leguaan en zeehondjes. Schitterend om te zien!
Eenmaal aangekomen bij mijn volgende hostel, Galapagos Best Homestay, werd ik van harte welkom geheten door de eigenaar Kevin. Hier realiseerde ik me wel dat ik even een knop om moest zetten. Het is een onwijs vriendelijke man, maar alles gaat hier wel net als voor de oorlog. Dit bleek al uit zijn boekingsadministratie. Hij had een overvolle schrift met alle namen en gegevens van de mensen die een overnachting hadden geboekt. Of ik even over zijn schouder mee kon kijken of ik ergens in zijn administratie mijn naam zag staan. Ik heb me helemaal kapot gelachen in mijn hoofd. Van een geautomatiseerd systeem had hij waarschijnlijk nooit gehoord. Een klein uurtje later heeft hij mij een deel van het eiland laten zien. Wauw... Ik heb waarschijnlijk nog niet eens 1% gezien, maar ben nu al verliefd op deze eilandengroep. Echt geweldig hier! Zo gemoedelijk, echt heerlijk.
Door al het reizen heb ik nog niet de kans gehad om goede foto's te maken, maar deze komen er snel aan.
Ik hou jullie op de hoogte!
Xxx
Goed te horen dat je goed bent aangekomen!
Zo herkenbaar allemaal al gelijk.. :)
Geniet ervan en tot je volgende bericht!
Hasta luego!
Ciao!
Leuk eerste verhaal. Wat je ook wel had kunnen melden is dat je nog wat moet wennen aan het tijdverschil van 7 uur. Ik heb nu al 2 nachten om 01:30 zitten ´FaceTime-en´ :-).
Geniet er van.
XXXXX
Leuk je eerste verhaal.
Helemaal geweldig.....Geniet er maar lekker van.
Kus Nick Xx
Fijn te lezen dat je goed bent aanbeland aan de andere kant !
Ben helemaal niet jaloers, hoor ;-) Ik ga smullen van je verhalen en ...ja, de foto's.
Geniet er maar lekker van.
Liefs, Car
Wat een geweldig eerste verhaal.
(Stiekem toch wel een beetje soort van jaloers)
Ga lekker genieten & ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Dikke kus,
Marloes
Wat goed om te lezen dat de vlucht goed is gegaan en dat je het nu al geweldig hebt :-)
Ik blijf je blogs in de gaten houden! Geniet ervan, lieve nicht!
Dikke kus (ook van Daan en Nikki)
Poeh, net onderweg en dan dan al zo'n eerste verslag. Dat belooft wat de komende maanden ! Goed hoor !
Ik heb die Fin nog even gebeld en hij zei :
Halusin tehdä, että tyttö niin peloissaan hän putoaisi syliini !
En onthoud : There's no time like facetime :-)
Tot de volgende blog !
Fijn dat het reizen goed is gegaan!!
Lekker van alles genieten, enne, niet te bruin worden he;)
Dikke kus xxxxxxx
Yeah...je gaat vliegen nog leuk vinden...zeker na al die taxi ritten!!
Nou je avontuur is begonnen!
Klinkt goed....ben benieuwd naar d rest....enjoy!!!!
Leuk dat je al iets geschreven hebt. Ben super benieuwd naar alle avonturen die komen gaan!!
xxxxx
Jeetje meid je kan altijd nog schrijfster worden super leuk verhaal.
Ben blij dat de vliegreis goed is gegaan en straks is het voor jou ook een makkie.
Blijf je zeker volgen kijk uit naar je volgende ervaring.
Liefs Anita
Xxx
Je hebt al aardig wat meegemaakt zo de eerste dagen, echt leuk zeg! Ben benieuwd naar alle foto's van je :)
Veel plezier!
Xxxxx
Lijkt wel of je al weken weg bent! Wat een leuk verhaal.
Fijn om te lezen dat het super goed gaat.
Liefs van je oom en tante xxx
Wat een gave foto's heb je op je blog gezet.
Ik hoop alleen niet dat die leguaan (of wat het ook mag zijn) als je wakker wordt naast je bed zit, ik denk dat je dan een hartverzakking hebt.
dikke kus
Liefs van Antonie, Joost, Luuc en Carla
Woensdagmiddag had ik je nog via facetime (schrijf ik dat goed ;)?) aan de telefoon van mama, vergat je toen helemaal te condoleren met je lieve opa, gecondoleerd meisje.
Wow wat waanzinnig is je blog om te lezen.
De crematie vanmiddag was zo ontroerend. Pap en mam hebben prachtig gesproken, de muziek was mooi, oma was kranig en bij jouw prachtige afscheidswoorden via de videoboodschap hield ik het niet droog. Wat een mooie intense ontroerende woorden.
De condoleance bij de Koningshoeve was heel informeel. De zon scheen, iedereen buiten op het terras aan de wijn, zo zou opa het gewild hebben. Ik ga gauw met mama een keer bij oma langs, vroeg ze.
Meid hou je taai, ik blijf smullen van je blog, je bent een kanjer dat je dit avontuur aangaat, groot gelijk hoor!!
Tot mails, big hug,
buuf Marianne