Prachtig, maar dubbel...
23 juli 2013 - Galapagos Islands, Ecuador
Buenos días!
Ik begin al aardig aan de Ecuadoriaanse mentaliteit te wennen. Tranquilo tranquilo, mañana mañana... Ik heb weer dingen meegemaakt wat zeker een verhaaltje waard is!
Ik ben namelijk gaan snorkelen bij een ander eilandje namelijk San Cristóbal. We zouden rond 06:30 uur opgehaald worden. Nou je kunt het al raden, 07:00 uur was er nog niemand. Gelukkig waren er 5 leuke Argentijnse meiden die ook mee zouden gaan die zeiden: "kom met ons mee, we gaan er zelf wel op af". Vervolgens hebben we ons met z'n 6en in een taxi gepropt en zijn we zelf maar naar de boot gegaan. Al met al is alles goed gekomen.
Na zo'n 2 uur varen kwamen we aan op het andere eiland. Het zag er ,zoals al gedacht, prachtig uit. We werden met een busje opgehaald (dit keer wel op tijd) en werden naar een strand gereden. Daar lagen de zeehondjes al op ons te wachten. Lekker lui te genieten van het zonnetje. Later op de dag zouden we met deze dieren gaan zwemmen, maar eerst gingen we een hike doen van een uur. Hartstikke leuk hoor, maar jammer dat dit ook niet van te voren gezegd is. Met flipflops balanceren op lava rotsen is nou niet echt ideaal. We hebben wel het mooie landschap gezien en uiteraard weer bijzondere dieren. Foto's staan ook op m'n blog.
Eenmaal weer terug op het strand mochten we uiteindelijk het water in. Mega koud! Je zou denken dat het tropisch warm is, nou hell no... Maar goed, dat mocht de pret zeker niet drukken! Het was echt fantastisch! Die baby zeehondjes zijn heel erg speels. Die komen keihard op je af en net voordat je denkt, dat gaat fout, springen ze de lucht in of draaien ze de andere kant op. Echt geweldig. Ze vinden je super interessant en komen dan ook steeds weer terug. Ook heb ik daar zeeschildpadden gezien die net zo groot waren als ik zelf ben. In tegenstelling tot de baby zeehondjes zweven deze beesten heel relaxed door het water en happen af en toe naar een stuk zeewier ofzo. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe bijzonder het is om met deze dieren te zwemmen. En zeker omdat ze gewoon in vrijheid leven. Echt heel mooi.
De volgende dag ben ik met Marc, een Amerikaan die ik hier heb leren kennen, naar de highlands gegaan van het eiland. Daar leven de reusachtige landschildpadden nog in de vrije natuur. Ook heel bijzonder om te zien. Wat dat betreft hebben ze zich goed aan gepast aan de mentaliteit van Ecuador. Of de mensen aan hen, dat kan natuurlijk ook. Hahaha.
Daarna brak de dag aan dat ik dan echt zou gaan duiken. Ik ben met een leuke groep mensen gaan duiken bij Mosquera en Seymour Norte. In totaal heb ik 2 duiken gedaan, waarbij de 1e 54 min duurde en 18 meter diep was en de 2e 40 min en 25 meter diep. In 1 woord: geweldig! Wat hebben we allemaal gezien:
- Haaien (white tip en Black tip)
- Sting Ray
- Manta Ray (net zo groot als een flink tweepersoonsbed)
- Zeeschildpadden
- Zeehonden
- Allerlei gekleurde vissen oa Parot fish
- Zeesterren
En ik ben er vast nog een paar vergeten. Ik krijg nog meer foto's van onder water, maar die moeten nog gestuurd worden. Ook hier moest ik trouwens 2 wetsuites over elkaar heen, omdat het water zo koud was. Daarna kregen we een uitgebreide lunch geserveerd van gebakken tonijn met rijst en lekkere groenten.
Het is alleen op het moment allemaal een beetje dubbel. Ik heb namelijk te horen gekregen dat mijn opa het toch niet gered heeft. Mijn ouders zeiden dat ze mijn foto's wilden laten zien en hij ineens in elkaar zakte. De eenzaamheid die ik nog niet eerder gevoeld had, maakte me intens verdrietig. Mijn opaatje... Hij had beloofd op me te wachten maar heeft het helaas niet waar kunnen maken. Om het op mijn eigen manier af te sluiten heb ik Ecuadoriaanse bloemen geplukt en deze in de haven van Santa Cruz te water gelaten. Daar gingen ze, meegenomen door de zee richting de horizon. Na lang wikken en wegen heb ik besloten te blijven. Dit is uiteindelijk ook wat mijn opa zeker had gewild. Hij gunde mij dit zo graag. Maar dat maakt het verdriet er niet minder om. Helaas gaan die dingen nou eenmaal zo in het leven... Ik voel dat hij bij me is en dat het goed is zo.
Op naar het volgende verhaaltje.
Adiós! Xx
Gecondoleerd.. Mooi dat je op je eigen manier toch afscheid hebt genomen daar..
Ondanks dat ook mooie ervaringen daar en hoop dat je daar van kan genieten.
En je bent alleen fysiek alleen he, want er zijn genoeg mensen die van je houden en aan je denken en zo toch bij je zijn! ;)
Kon ik je maar even een hele dikke kroel geven!
xxx
Gecondoleerd met opa.......ik weet zeker dat hij bij je is. Heel veel sterkte en geef het maar een mooi plaatsje. Heel leuk reisverslag..geniet maar lekker van je geweldige reis. Je opa gaat in je hart met je mee........Dikke Kus Xx
Voortaan maar gewoon je bergschoenen aan en flip flops in een rugzakje mee. Toen ik het bericht kreeg van je opa, heb ik zo aan je moeten denken, ik wens je heel veel sterkte, want vrijdag zal een hele moeilijke dag voor je worden. Blijf wel genieten van je geweldige reis.
xxx Rob
Een mooi verhaal met een trieste afsluiting. Kippenvel !
Je hebt op een mooie manier afscheid genomen van je opaatje. Veel sterkte de komende dagen en zoals Joyce schrijft er zijn veel mensen die aan je denken en met je mee leven ... bij de leuke verhalen, maar ook in het verdriet om je opa. Sterkte meisie en laat opa trost op je zijn xxx
Gecondoleerd met je opa.
Mooi verhaal weer! Lijkt me ook erg leuk om te zien allemaal. Maar ook heel veel sterkte met het verlies van je opa!
Xxxx
Mooi verhaal! ben echt jaloers op je :) Maar haaien, heftig! Super eng !
Heel vervelend van je opa, gecondoleerd. Veel sterkte. Wel een hele mooie manier om afscheid te nemen zo.
Desalniettemin schitterend verhaal, you can do this!
xxx
Verborgen talentje hier, wat kan jij goed schrijven. Leuk om te lezen en wat maak je nu al veel mooie dingen mee!
Veel sterkte met het verlies van je opa, dat zal inderdaad erg dubbel zijn.. Ik zend je een dikke knuffel en veel kussen vanuit Nederland!
xxxxxxx
Maar een wijs besluit om te blijven en op je eigen manier afscheid te nemen. Uit je hart gaat hij nooit.
Ben trots op je kanjer!
Gewoon een beetje jaloers op wat jij mee maakt daar dat zijn herinneringen die niemand ooit nog van je afpakt. Blijf ondanks alles genieten en schrijven zodat wij mee genieten. xxx
allereerst gecondoleerd, je hebt daar op een mooie manier afscheid van hem genomen en ik weet zeker dat hij meekijkt en super trots op je is.....
Ik geniet van je verhalen, wat kan jij goed vertellen/schrijven zeg dus dat wordt de komende drie maanden smullen van al je belevingen.
Enjoy & take care....xxx
Wat een mooi verhaal weer :-) kan me voorstellen dat het met een dubbel gevoel is, maar zoals je al zei: opa zou het zo gewild hebben.
Je hebt op een prachtige manier daar afscheid van hem genomen en hij zal voor altijd bij je zijn in je hart <3
Blijf genieten zoals je nu aan het doen bent! Ik kijk weer uit naar je nieuwe blog!
Dikke kus van Bianca (en Daan en Nikki)
Xxxx
Goed dat je het zoveel dingen onderneemt en dat het leuk is. Vandaag zijn wij bij je oma geweest. Beide wilde niets liever dan dat je daar zou blijven, afscheid nemen kun je overal doen en juist daar maakt het bijzonder.
Veel plezier verder.
Heel goed. Ik ben trots op je.
Kus!
Gecondoleerd met je opa.Ik geloof er zeker in dat hij nu met je mee reist en samen met jou jouw avonturen meemaakt!
Ik ben net terug van een reis en zit nog in mijn auto( voor mijn huis) jouw verslag te lezen...zo boeiend vind ik het!
Wat supergaaf allemaal!
Ik omhels je...
En respect voor jou mannier van afscheid nemen,
Dikke kus
Woensdagmiddag had ik je nog via facetime (schrijf ik dat goed ;)?) aan de telefoon van mama, vergat je toen helemaal te condoleren met je lieve opa, gecondoleerd meisje.
Wow wat waanzinnig is je blog om te lezen.
De crematie vanmiddag was zo ontroerend. Pap en mam hebben prachtig gesproken, de muziek was mooi, oma was kranig en bij jouw prachtige afscheidswoorden via de videoboodschap hield ik het niet droog. Wat een mooie intense ontroerende woorden.
De condoleance bij de Koningshoeve was heel informeel. De zon scheen, iedereen buiten op het terras aan de wijn, zo zou opa het gewild hebben. Ik ga gauw met mama een keer bij oma langs, vroeg ze.
Meid hou je taai, ik blijf smullen van je blog, je bent een kanjer dat je dit avontuur aangaat, groot gelijk hoor!!
Tot mails, big hug,
buuf Marianne
Wat heb je mooi gesproken vandaag bij de ceremonie van jouw opaatje. Zo ontroerend. Het was zo'n bijzondere dag. Bij aanvang huilde de hemel mee en terwijl we uit de aula kwamen begon de zon door te breken. Had hij er de hand in? Hij heeft er vast om geglimlacht. Liefs, Jolanda xxx
Om jouw stem te horen tijdens de plechtigheid was heel emotioneel, knap ook hoe je op je eigen wijze afscheid hebt genomen van opa.
Opa had graag ook zo'n reis willen maken vertelde jij, nou.....ik kan je zeggen, hij zit op je schouder hoor en geniet van jouw avontuur!
Lieve Len, we hebben het met elkaar goed afgesloten en gaan nu verder met de dagelijkse dingen en jij met jouw geweldige reis, zoals opa het gewild heeft.........xxx
Prachtig je verhalen en foto's maar zeker dubbel. En gister zat iedereen met een brok en tranen naar je mooie verhaal te luisteren tijdens de crematie van opa. Maar hij zou zeker gewild hebben dat je genoot van je mooie reis. Geniet ervan !!!!!! En we zijn benieuwd naar je verdere verhalen en foto's. Veel liefs xxxxx
Als je dit leest, ben je alweer verder met je reis. wij willen je toch nog sterkte wensen met het verlies van je opa. Het was indrukwekkend om tijdens de plechtigheid je stem van zo ver te horen. Nogmaals sterkte en toch veel plezier de komende tijd.
Het is inderdaad dubbel.
Ik wist niet wat te doen, maar toch wilde ik je alsnog condoleren met het verlies van je opaatje.
Lief meisje ik geniet enorm van jouw reis en kijk uit naar het volgende verhaal.
Liefs Henny